راهنمای ارتقای سلامت محل کار/ الگويي براي محل هاي كار عاري از اعتياد

 

ارتقای سلامت محل کار، حوزه‌ای وسیع، پیچیده و شامل علوم مختلف است که به دنبال ارتقاء و بهبود سلامت، افزایش کیفیت زندگی و بهره وری کسانی است که در یک محل اشتغال دارند و به عنوان یک رشته علمی شامل مباحثی از علوم رفتاری و اجتماعی، اقتصادسنجی، آموزش سازمانی، مدیریت سازمانی، اپیدمیولوژی، پزشکی پیشگیری و علم سیاست است.

به گزارش پايگاه اطلاع رساني پيشگيري نوين،‌ ارتقای سلامت محل کار درمجموع شامل  مجموعه ای از تئوری ها، اصول، رویکردها و ایده‌هایی است که بهبود سلامت  را تسهیل می‌کنند و مي تواند به عنوان راهبردي موثر براي ترويج زندگي عاري از اعتياد در ميان بزرگسالان قلمداد شود.

فصل 20ـ استفاده از طب مكمل

اگر می‏خواهید مشتری مدرن را جذب کنید، باید بتوانید در برنامه‏های ارتقای سلامت خود گزینه‏هایی برای انتخاب ارایه دهید. خدمات بهداشتی و طب مكمل و جایگزین باید در میان آن گزینه‏‏ها باشند. برای ده‏‏ها میلیون آمریکایی، پرسش این نیست که بین پزشکی مدرن و دانش و حکمت سنتی و قدیمی کدام را انتخاب کنند اما مسأله این است که ترکیبي از هر دو فلسفه و نگرش در یک دیدگاه تازه‌‏تر، غنی‌‏تر و بهتر ایجاد شود و هدف‌اش از سلامت، «در وضعیت و شرایط بهتر بودن يا ارتقاي كيفيت زندگي» باشد و نه فقط نبود بیماری.

تاریخچه طب مكمل

اوایل دهه 1980، پزشکی جایگزین در حوزه مراقبت بیماران بسیار دور و رؤیایی می‏نمود و فقط کسانی که مشتاق کشف و جستجوی قلمروهای جدید بودند، حاضر به امتحان جنبش امکان درمان‏های جایگزین بودند. تا وقتی که مؤسسه ملی سلامت، اداره پزشکی جایگزین را بنا کرد، هیچ توجهی به ایجاد علاقه و انگیزه در گزینه‏های مراقبت بهداشتی فراتر از سیستم پزشکی معمول و جاری وجود نداشت. حتی بعد از آن هم پزشکی جایگزین مورد سؤال بود که آیا یک مسکن کاذب است یا دارویی است برای همه دردها؟ تا اوایل 1990، عبارت توصیفی این درمان‏های جایگزین به «طب مكمل » تغییر یافت. این تغییر اصطلاح به تغییر جايگاه درمان‏هایی مانند ماساژ، تمدد اعصاب، طب سوزنی و هومیوپاتی کمک کرد. امروزه در هزاره جدید، عبارت طب مكمل در مورد درمان‏‏ها و مواردی به کار می‏رود که زمانی مفاهیمی خارج از پزشکی رایج و اقدامي سنتی بوده‏اند. جالب اینکه مدل قدیمی پزشکی چینی همیشه این درمان‏هایی را که خارج از استاندارد مراقبت بهداشتی در آمریکا و جوامع غربی بوده‏اند را با هم تلفیق کرده است.

چرا تغییرات ایجاد شد

تعداد کمی از برنامه‏های بهداشت و سلامت، خدمات طب مكمل را به عنوان بخشی از بسته بیمه مراقبت بهداشتی ارایه می‏دهند. با این حال، تعداد در حال رشدی از برنامه‏های بیمه مراقبت بهداشتی هستند که به دنبال امکان‌سنجی سیاست‏های الحاقی تكميلي به بسته اولیه هستند.

دلایل این تغییر عبارت‏اند از:

• تقاضای عمومی. ضرورت حاصل از عموم مردم، عامل افزودن گزینه‏های طب مكمل است. بیشتر اوقات، مشتریان به دنبال گزینه‏هایی برای درد كمر و گردن، مسایل مربوط به وضعیت روانی، از جمله عصبانیت، افسردگی، بی‌حوصلگی یا سردردها هستند.
• عدم رضایت. بیماران درخصوص برنامه‏های مديريت مراقبت و وقت کمی که پزشکان براي  بیمار می‏گذراند (13 دقیقه در هر ویزیت) ابزار نارضایتی کرده‏اند.
• سوءظن. بیماران یک بدگمانی در حال افزایش به پزشکان و سیستم مراقبت بهداشتی دارند.
• کنترل و انتخاب‏‏ها. بیماران علاقه‌مندند که سلامت خود را کنترل کنند و با برنامه‏های ارتقای سلامتی که شامل دوره‏های حمایت از مصرف‏کننده خدمات پزشکی و خودمراقبتی هستند، همراه باشند و این موجب می‏شود که مصرف‌کنندگان باورکنند كه می‏توانند در مراقبت پزشکی، انتخابی عاقلانه داشته باشند.
• آزمایش. توسعه در دهه 1960 و 1970 به صورتی آزمایشی دسته‌بندی می‏شود و امتداد آن دارای مشخصاتی در جستجوی گزینه‏هایی در مراقبت  بهداشتي است.
• تغییرات دموگرافیک‏‏ و درآمد قابل توجه. تغییرات دموگرافیک در جمعیتی که افراد بالای 55 سال زیادی دارد در اشتیاق به، به تأخیر انداختن شروع بیماری‏های مزمنی که والدین شان به آنها دچار شده بوده‏اند، مؤثر است. درآمد قابل توجه در این گروه سنی هم مانند جمعیت قدیمی‌‏تر و پیرتر آنها، قابل بررسی است.

تغییرات کجا رخ می‏دهند

بیمارستان‏‏ها از دهه 1980، انفجاری را در مراکز سلامتی و تندرستی مبتنی بر پزشکی تجربه کرده‏اند. امروزه این مراکز سلامت شامل درمان‏های مكمل هم هستند که در آن اغلب شرکت‌کنندگان احتیاج به ارجاع به پزشک ندارند تا درمان خاصی را دریافت کنند. این مراکز کلاس‏های تمرین «عصر جدید» را ارایه می‏دهند مانند پیلاتس، یوگا و تای‌چی و نیز درمان‏هایی مانند ماساژ و دوره‏هایی درخصوص تکنیک‏های تمدد اعصاب.

این مراکز مرجع، در بیمارستان‏‏ها از سال‏های 1990 شروع به رواج پیدا کردند و برای موضوع های مخصوص جنسیتی به طور ویژه فعالیت‏هایی کردند مانند بیماری قلبی، بارداری پرخطر و سرطان پروستات و پستان. در این مراکز، منابعی مانند آزمایش هاي کلینیکی و آموزش سلامت با ابزاری مانند فیلم، نوار صوتی، کتاب و کامپیوتر برای افراد در دسترس هستند. در هر دو جامعه شهری و روستایی یک شخص می‏تواند به اطلاعات درمانی مكمل در داروخانه‏‏ها، مراکز تغذیه، فروشگاه‏های خواروبار دست یابد و کلینیک‏های عصر جدید را خودش ایجاد کرده و اداره نماید. مثال‏هایی از کلینیک‏های پزشکی شخصی عبارت‏اند از کلینیک ایست/وِست در دِنور کُلِرادو و مؤسسه پزشکی مایند/بادی مربوط به دانشگاه پزشکی هاروارد در بیمارستان دیاکونِز که مجموعه‏ای از مداخلات طب مكمل را ارایه می‏دهند.

بیشترین گستره اطلاعات درمان‏های جایگزین، مكمل و طب مكمل در اینترنت قابل دستیابی است. برخی شرکت‏های اطلاعاتی، شرکت‏های انتشاراتی، سیستم‏های مراقبت بهداشتی و افراد، وب‌سایت‏هایی ایجاد کرده‏اند. این وب‌سایت‏‏ها برای اطلاعات بیشتر به وب‌سایت‏های دیگر ارجاع می‏دهند. مشتری امروزه به دنبال تأیید اعتبار و صحت اطلاعات فراوانی است که در اختیار دارد. به خاطر نیاز عمومی و این تقاضا که دانش در طب مكمل به کارگرفته شود، مردم به دنبال ارایه‌دهندگان سلامتی هستند که بد و خوب، امن و ناامن و حقیقت و دروغ را از هم جدا کنند. فراوانی اطلاعات فرصتی است برای گسترش و توسعه اطلاعات غلط.

امروزه محل کار، به شکل دیگری توسعه می‏یابد. ارتباطات راه دور، ساعت هاي کاری انعطاف‌پذیر و محل‏های کاری غیرمتمرکز احتیاج به اثربخشی مضاعف و بهره‌وری بیشتر ابزارهای اطلاعات و ارتباطات دارد. امروزه باید به دنبال سود و منفعت با پیشرفت بود و بنابراین نیاز به برنامه‏های ارتقای سلامت به منظور رقابتی ماندن نسبت به سایرین می‏باشد. امروزه در محل کار، چهار نسل داریم که در حال کار کردن هستند. این نسل‏‏ها از نظر اطلاعات سلامت در جايگاه‏های مختلفی قرار دارند. هر دهه از عمر یک کارمند، چالش‏‏ها و مشکلات سلامت خاصی را برای او و خانواده‌اش درپی دارد. پذیرش نیروی کار از ابعاد مختلفی مانند جنسیت، سن، فرهنگ و زبان، هر روزه متنوع‌‏تر می‏شود و بنابراین نیاز به برنامه‏های ارتقای سلامت است تا بتوان با این تنوع تطبیق یافت. محل کار با ادغام‏‏ها و مالکیت‏‏ها، مهندسی مجدد و بازسازی‏‏ها در حال تغییر و تحول است تا بتوان مزیت رقابتی به دست آورد. درمان‏های مكمل باید بخشی از همه برنامه‏های ارتقای سلامت شوند تا بتوان تغییرات آینده را تحمل کرد. متخصصان ارتقای سلامت فرصت دارند تا سازمان‏دهنده و ارایه‏دهنده‏ چنین خدماتی در محیط کار باشند.

درمان‏های مكمل و مدیر ارتقای سلامت در محل کار

کورپورِیت امریکا در اقتصاد جهانی، رقابتی است و برای اینکه جايگاه خوب خود را حفظ کند رهبران شرکت، ارایه‌دهندگان مراقبت بهداشتی و شرکت‏های بیمه سلامت باید با زحمت تأمین تقاضا تطبیق یابند و به راهبرد‏های قیمت‌گذاری که پاسخ‌گوی شرکت‏‏ها، بازنشستگان و شرکت‏های بیمه باشند، دست یابند. این کار بزرگ، وظیفه ساده‏ای نیست. برای افزودن درمان‏های تلفیقی به عنوان یک قلم از بازپرداخت‏های طرف سوم، هزینه‏هایی اضافه می‏شود و البته خروجی‏‏ها هم قابل ارزيابي نیستند. چه کسی حق بیمه را پرداخت کند؟ سیستم مراقبت بهداشتی باید تحول یابد و بهتر شود تا بتواند یک سیستم ارایه خدمات درمان و طب مكمل باشد. امروزه موضوع مهم‌‏تر تقاضای بیشتر از عرضه در زمینه تحقیقات و استانداردهای عملی مؤثر و قابل استناد در حوزه درمان‏های چندگانه است.

بعضی درمان‏های تلفیقی نيازمندی های آموزشی، اعتبارنامه، بیمه معالجه غلط و اصلاح‏های قانونی خاصی دارند. در حال حاضر بعضی دانشگاه‏های پزشکی در ایالات متحده، درس‏هایی را ارایه می‏دهند با موضوع طب مكمل. این دوره‏‏ها ایجاد شده تا پزشکان با دانش کافی و مهارت‏های مدیریتی آموزش ببینند و بتوانند مسوولانه به بیماران مشاوره دهند.

در کنگره هم تغییر خط مشی و سیاست ایجاد شده و باز هم بیشتر خواهد شد. در سال 1996، واشنگتن اولین ایالتی شد که مجبور به پرداخت هزینه برای هر درمانی شد که توسط یک متخصص مجاز يا معتبر مراقبت بهداشتی انجام می‏شود شامل درمان‏های ماساژ، طب سوزنی و 30 حوزه دیگر. متخصصان مجاز، معتبر یا دارای پروانه، ارایه دهنده درمان‏های تلفیقی هستند و باید به عنوان یک ارایه‏دهنده مشخص به کار خود ادامه دهند. سیاست‏‏ها، مقررات، تحقیقات قابل استناد و متخصصان دارای پروانه و تأییدیه همه از الزاماتی هستند که بتوان جلوی حقه‌بازی بعضی از افراد را گرفت.

پیش‌بینی برای طب مكمل

پیش‌بینی توسعه طب مكمل به این صورت است:

• مشتریان بیماری را به عنوان «آنچه برای من رخ داده» می‏نگرند نه اینکه، «آنچه در من رخ داده». نگرش پزشک این است که مشکل را رفع کرده یا درمان کند از طریق دانش پزشکی و فرآیند درمان و البته در کنار به کارگرفتن همه منابع موجود.
• پزشک به طور روتین درمان‏های طب مكمل را که از طریق برنامه‏های سلامت قابل بازپرداخت هستند، تجویز خواهد کرد.
• پزشک باید مسووليت ارجاع بیمارش به درمان‏های جايگزين را مد نظر قرار دهد.
• مدل‏های مدیریت بیماری را باید در جایی که احتمال بیشتری می‏رود درمان‏های جايگزين انجام شده و پیشگیری شوند و موجب پزشکی پیشگیری و ارتقای سلامت شوند، به کارگرفت.
• طرح درس‏های جدید دانشگاه پزشکی باید مدرک‏های خاصی برای پزشکی و درمان‏های جايگزين ایجاد کنند تا فرصتی شود برای مدیران ارتقای سلامت تا این مدرک‏‏ها را در کنار مدرک خود داشته باشند.
• متخصص ارتقای سلامت باید به استانداردها، تأییدیه و مجوزها توجه داشته باشد.
• استانداردهای مراقبت  باید به صورت مطالعاتی دوگانه ایجاد شوند تا بتوان اثربخشی درمان‏های مختلف را اثبات کرد.
• نسل آینده، کسانی که در دهه 1990 و بعد از آن متولد می‏شوند با افزودن طب مكمل به مراقبت  خودشان، بهتر شده و مترقی‌‏تر خواهند شد.